İş hukuku işçi ve işveren ilişkilerini, bunların karşılıklı hak ve görevlerini, işe ve işyerine ilişkin yasa ve yönetmelikleri vb. konu alan hukuk dalıdır. İş hukuku kapsamında görülen iş davaları işçi işveren arasındaki uyuşmazlıklar: İşe iade davaları Kıdem tazminatı İhbar tazminatı Fazla mesai ücreti alacağı Ulusal bayram ve resmi tatil günleri alacakları İş kazası İş hastalıkları Sendikal tazminat İşçilik alacakları gibi konularda çıkan uyuşmazlıkların giderilmesi amacıyla açılan davalardır. Bu konuları sırası ile inceleyecek olursak İşçilik Alacakları Hakkında 4857 Sayılı İş Kanunu’na göre işçi; bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye denir. İşçilerin işten ayrılırken hak ettikleri bazı haklar ve bu hakların belirli koşulları vardır. Her ne kadar İş Kanunu’nda işçi; iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişi olarak tanımlansa da iş sözleşmesi imzalamamış bir işçi, İş Kanununun işçilere tanıdığı bütün haklardan yararlanacaktır. İşçilik alacakları bu nedenle önem arzetmektedir. İşten çıkan veya çıkarılan işçilerin hak kaybına uğramaması için Arca Hukuk olarak işçilik haklarını tek bir yazıda toplamayı uygun gördük. 1) İşe İade Hakkı: İşten çıkarılan işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmeden veya işveren tarafından haksız bir sebeple işten çıkarıldıysa, fesih bildiriminden itibaren bir ay içerisinde işe iade talebinde bulunabilir. Ayrıca fesih yazılı bir şekilde yapılmalıdır. İşe iade davası şartları;iş yerinde 30’dan fazla işçi çalışması ve işçinin en az 6 aylık kıdeminin olmasıdır. 2) Kıdem Tazminatı Hakkı Kıdem tazminatına hak kazanabilmek için öncelikle işçinin aynı iş yerinde bir yıldan fazla çalışması gerekmektedir. İşçi; haklı bir neden olmaksızın işten çıkarılmış olmalıdır. Belirli koşulların varlığı halinde (işçinin haklı nedenle feshi) istifa eden işçinin de kıdem tazminatına hakkı vardır. Kıdem tazminatı hesaplanırken her yıl için 30 günlük brüt ücret baz alınır. Kıdem tazminatı avukatı Ankara olarak Arca Hukuk uzman ekibi ile daima sizinledir. 3) İhbar Tazminatı Hakkı İhbar tazminatı belirli süreli iş sözleşmelerinde söz konusu olmaktadır. İş sözleşmesinin feshinden bir süre önce durumun işten çıkarılacak işçiye bildirilmesi gerekir. Aynı şekilde işçi de işverene karşı aynı yükümlülüğe sahiptir. İhbar süreleri işçinin kıdemine göre değişmektedir. İş Kanunu’nun 17. Maddesine göre; Belirsiz süreli iş sözleşmelerinin feshinden önce durumun diğer tarafa bildirilmesi gerekir. İş sözleşmeleri; · 6 aydan az çalışmış işçi içinbildirim yapılmasından başlayarak 2 hafta, · 6 ay – 1,5 yıl arası çalışmış işçi için bildirim yapılmasından başlayarak4 hafta, · 1,5 yıl – 3 yıl arası çalışmış işçi için bildirim yapılmasından başlayarak6 hafta, · 3 yıldan fazla çalışmış işçi için bildirim yapılmasından başlayarak8 hafta sonra, feshedilmiş sayılır. Bu süreler asgari olup sözleşmeler ile artırılabilir. Bildirim şartına uymayan taraf, bildirim süresine ilişkin ücret tutarında tazminat ödemek zorundadır. 4) Fazla Çalışma Ücreti Hakkı Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. Her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşenmiktarının yüzde elli yükseltilmesi suretiyle ödenir.İşçi hakları arasında önemli bir yer tutan fazla çalışma ücretinin ödenmemesi halinde işçi iş akdini haklı nedenle feshedebilir. 5) Yıllık İzin Hakkı İş Kanunu’nun 53. Maddesinde düzenlenmiş olup işyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir. İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi, hizmet süresi; · 1 yıl- 5 yıla kadar (beş yıl dahil) olanlara 14 günden, · 5 yıl-15 yıl olanlara 20 günden, · 15 yıl (dahil) ve daha fazla olanlara 26 günden az olamaz. İş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde işçinin hak kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücreti, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir.İşçi tarafından talep edilmesine rağmen yıllık izne hak kazanılan yıl boyunca izin kullandırılmaması da haklı fesih nedenidir. 6) UBGT (Ulusal Bayram ve Genel Tatil) Ücreti Hakkı Kurban Bayramı, Ramazan Bayramı, 1 Mayıs, 23 Nisan gibi dini ve milli bayramlara denk gelen günlerdir. İş sözleşmesinde aksine bir hüküm olmadığı sürece ulusal bayram ve genel tatil günlerinde işçi çalışmak zorunda değildir. İş Kanunu kapsamına giren işyerlerinde çalışan işçilere, kanunlarda ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışmazlarsa, bir iş karşılığı olmaksızın o günün ücretleri tam olarak, tatil yapmayarak çalışırlarsa ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücreti ödenir.Aksi takdirde işten çıkarak kıdem tazminatı ve diğer işçi hakları işçi tarafından talep edilebilir. 7) Hafta Tatili Ücreti Hakkı İşçilere iş sözleşmesine göre belirlenen iş günlerinde çalışmış olmaları koşulu ile yedi günlük bir zaman dilimi içinde kesintisiz en az 24 saat dinlenme (hafta tatili) verilir. Çalışılmayan hafta tatili günü için işveren tarafından bir iş karşılığı olmaksızın o günün ücreti tam olarak ödenir. Bu ücret işçiye ödenmez ise, işçi haklarını dava yoluyla talep edebilir. 8) AGİ (Asgari Geçim İndirimi) Hakkı AGİ işçilere uygulanan bir gelir vergisi indirimidir. Bu gelir vergisi indiriminin tutarı; işçinin mevcut yaşam koşullarına göre değişiklik gösterir. İşçinin medeni hali, eşinin çalışma durumu, kaç çocuğa sahip olduğu gibi koşullar bu gelir vergisinde uygulanan indirimi etkiler ve her ay işveren tarafından devlet adına işçiye ödenmesi gerekir. Ödenmediği takdirde işçi bunu diğer alacakları gibi işverenden talep edebilir. 9) Ayrımcılık- Kötü Niyet Tazminatı Hakkı İşverenin aynı nitelikteki veya aynı ya da benzer durumdaki işçilere eşit davranma yükümlülüğü vardır. Ayrımcılık tazminatı, işverenin eşit davranma yükümlülüğünün ihlali durumunda işçiye dört aya kadar ücreti tutarında verilebilecek olan tazminattır.Kanun açıkça “iş ilişkisinde veya sona ermesinde” bu tazminatı öngördüğünden ayrımcılığa maruz kalan işçi genel hükümlere göre tazminat talep edebilir. 10) Sendikal Tazminat Hakkı İşçilerin bir sendikaya katılması anayasal haktır. İşçi sırf bir sendikaya kayıt olduğu için işten çıkarılamaz ve kendisine ayrımcılık yapılamaz. Sırf sendikal faaliyetlerden dolayı ayrımcılığa uğrayan işçinin bir yıllık ücreti tutarında sendikal tazminat ve diğer işçi haklarını talep etme imkanı bulunmaktadır 11) Mobbing Nedeniyle Manevi Tazminat Hakkı İşveren, hizmet ilişkisinde işçinin kişiliğini korumak ve saygı göstermek ve işyerinde dürüstlük ilkelerine uygun bir düzeni sağlamakla, özellikle işçilerin psikolojik şiddet ve cinsel tacize uğramamaları ve bu tür tacizlere uğramış olanların daha fazla zarar görmemeleri için gerekli önlemleri almakla yükümlüdür. İşveren, işyerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri noksansız bulundurmak; işçiler de iş sağlığı ve güvenliği konusunda alınan her türlü önleme uymakla yükümlüdür. İşverenin yukarıdaki hükümler dâhil, kanuna ve sözleşmeye aykırı davranışı nedeniyle işçinin ölümü, vücut bütünlüğünün zedelenmesi veya kişilik haklarının ihlaline bağlı zararların tazmini, sözleşmeye aykırılıktan doğan sorumluluk hükümlerine tabidir. İşçi, bu davranışlar nedeniyle uğradığı zararların giderilmesi için manevi tazminat talebinde bulunabilir. İşçilik alacakları konusunda somut olayların özelliğine göre talep edilebilecek haklar farklılık gösterir. Arca Hukuk Bürosu olarak uzun yıllar bu alanda çalışmış olmanın sonucunda edinmiş olduğumuz tecrübe, alanında uzman avukatlarımız, müvekkil odaklı çözüm araştırmalarımız ile hukuki destek sağlamaya devam etmekteyiz. Belirtilen konularda iş hukuku avukatı olarak seçeceğiniz bir avukat hak kaybına uğramamak adına önemlidir.

This is a premium icon which is suitable for commercial work: 1 credit needed. Use it commercially. No attribution required. Comes in multiple formats suitable for screen and print Ready to use in multiple sizes Modify colors using the icon editor

BU YAZI, SİTE ÜYELERİMİZDEN MEHTAP DENİZ TARAFINDAN, 06.05.2006 TARİHİNDE SİTEMİZE EKLENMİŞTİR. Anneler için yapılan kutlamaların Sümerlere dek dayandırıla-bilineceği söylenmektedir. Anaerkil düzeninin hüküm sürdüğü; tarihin ilk çağlarından bu yana, daha çok yerel ve dönemsel isimlerle analık, doğurganlık niteliğiyle ön plana çıkmış ve doğanın uyandığı bahar mevsimiyle özdeleştirilmiştir.Her bahar gelenek haline getirilen kutlamalar kesintisiz binlerce yıl sürmüş; resmi olmazsa da Mezopotamya ve Anadolu uygarlıklarının binlerce yıl önce başlattığı aynı zamanda gelenek haline getirdiği bu günün tarihçesi; 20. yüzyılın başında 1907 yılında 12 yaşındaki bir çocuğun (Anna) annesini anmak adına, kilisede bir tören sağlamasıyla başlamış sayılır. Bunu takiben; politikacılara ve rahiplere mektuplar yazarak bu günün gelenekleşmesi isteğinde bulunur.1908 yılı içinde Mayıs ayının ikinci pazar gününün Amerika'daki tüm eyaletlerde Anneler Günü olarak kutlanmasına kesin olarak karar verilir ve resmi bir gün olarak günümüze yansır. Acısıyla, tatlısıyla, nefes aldığımız her bir gün, şüphesiz ki bizim için anlamlıdır ancak; toprakananın bile her yıl doğaya yeniden can verdiği mevsimde; annelere ayrılmış olan bu özel ve de güzel günü kim unutabilir ki? Kime sorarsak soralım eminim ki hakikati savunan erdemli akıl sahiplerinin seslerinden şunları duyarız; "Bizim için herşeye katlanan, her zaman ihtiyaç duyabildiğimiz güvenli kucağından ne zaman mahrum etmiş ki unutalım..." Ne kadar büyümüş olursak olalım, bize öz güven kazandıran fakat, yine de gözden ırak olduğumuz vakit, gönlünden uzak kalamadığımız tek varlığımız ANNEMİZ... Kaç kardeş olursak olalım, bizleri aynı ölçüdeki sevgileriyle ayrı ayrı kucaklayarak ilk olarak hayatımıza; hukuku- düzeni katan, hak ve özgürlüklerimizi şefkatle kollayan tek varlığımız annemizin adaleti, Yüce Allah'tan sonra ki en güzel adalettir diyebiliriz. Her durumda yapıcı, yaratıcı, üretken, maddi, manevi herşeyde her durumda bir koruyucu ve yaşatan; çözümsüzlüğe, gayretle yorulmak nedir bilmeden eğilen; kurtuluş savaşında omuzlarında mermi taşıyan ninelerimizin torunları; neslimizin devamını sürdüren; canından can verdikleri evlatlarını gururla ordumuzun hizmetine seve seve veren yine annelerimiz değil mi? O halde; bu gün, bu gündür diyelim ve bu günden başlayıp hepbirlikte ailemizde, bulunduğumuz ilde, ülkemizde, dünyamızda, evrende neler olup bittiğini gözlemleyerek, düşünce-çözüm üretip yorumlayarak, sorunlarını dile getirmek gerekmez mi? Neden hala dizleri tutmayan annelerimiz çaresizce hastahane kapılarında koşturmakta? Neden sağlıkları için gerekli olan ilaçları rahatça alamıyorlar? Neden hala yurdun ücra köşelerinde unutulanlar var? Neden hala coğrafi nedenlerle körpecik iki can acı çekerek ölüme yenik düşebiliyor? Kısaca, her anneye kadın demek mümkün olabiliyorsa; bu gün hak ettikleri yere geldiler mi? Nedenleri, niçinleri sıralarken zihinlerimizde yankılanan feryatlarını duyamuyorsak, her bakışında gözleriyle okşandığımız eşi bulunmaz sevgiyi tatmak kadar kaybetmekte bir o kadar acı olsa gerek. Gönül aynamıza derinden bakabilmeyi başarmak, eminim ki herkesi derin sevgilere itecek; belki de bu sayede kendi annemize olan aşkın kokusuyla mest olup ülkedeki tüm ANNELERE sonsuz sevgilerimizi daha anlamlı bir şekilde saygıyla sunma fırsatı verecektir. Bu gün yaşamın kıyılarında gezerken, İstanbulu değil, gözlerim kapalı; gökteki yıldızlar gibi dünyamızı süsleyen annelerin yüreğinde gizli kalmış çığlıkları dinlemek istiyorum; gözlerim kapalı hafiften fırsatlar yaratıp estirmek istiyorum yurdumun dört bir yanına... Bu gün, hayatın fırtınalarından kurtulup şefkat dolu limanıma daha fazla sığınmak geliyor içimden çünkü; yaşanan her an maziye karışıyor ve her saniye hızla "geçmiş" oluyor! Bir anın bile boşa akmasına gönlüm razı olamıyor; anneciğimi doya doya koklamak, her an o sevgi dolu bakışlarını üzerimde görmek, yüreğindeki o tatlı sıcaklığı tekrar tekrar his etmek istiyorum. Bu gün sadece hayat muhasebesini yapıp sevgi bilançosunu çıkarmak istiyorum. Bu gün İstanbul'u değil, gözlerim kapalı kendimi dinlemek, anneciğimin bana olan sevgisinin aynısını ben de ona ve tüm annelere vermek istiyorum. ALLAH kimseyi ANNE SEVGİSİNDEN mahrum bırakmasın. Genç yaşlı tüm annelere sonsuz saygı ve sevgilerimle, sevgi dolu mutlu yarınlar...

ÇAN Hıristiyanlıkta âyin vaktini haber vermek üzere kullanılan alettir. Batı dillerinde campana, cloche; arapçada nâkûs, ceres; farsçada da nâkus, zeng kelimeleriyle ifade edilen "çan"ın, İlk defa nerede ortaya çıktığı kesin olarak bilinmemektedir. İlk defa Çin'de kullanıl­maya başlandığı ve oradan yayıldığı tah­min edilen çan, önceleri tehlikelerden ko­runmak maksadıyla kullanılmıştır. Bazı eski kavimlerde, yeryüzünü doldurduğuna ina­nılan kötü ve zararlı cinleri uzaklaştırmak için kullanılan çan, sonraları çok değişik alanlarda da kullanılmıştır. Hıristiyanlığın ilk üç asrı boyunca, Roma İmparatorluğun­da bu dinin yasak olması sebebiyle çan kullanılmamış, ancak Konstantin'İn hıristiyanlığa serbestlik tanımasından son­ra ilk Önce Kuzey Afrika manastırlarında ibadete davet maksadıyla kullanılmaya başlanmıştır. VIII. yüzyıldan itibaren pisko­poslar tarafından "mukaddes su" ile yıka­nan çan, böylece kilisenin aslî unsurların­dan biri haline gelmiştir. Kiliselerin büyüklüklerine göre çeşitli ebatlarda çanlar kul­lanılmaktadır.[1] [1] İslam'da İnanç İbadet Ve Günlük Yaşayış Ansiklopedisi,www.darülkitap.com